Хүн гэмээнэ хун билээ. Хун нуурандаа хосоороо нисдэг билээ.
Нуур гэхдээ Говиос огт ондоо. Говь заримдаа улайссан тогоо шиг, сэгс цагаан
Богд ууланс сэрүү унах болоогүй юмуу. Өө нээрээ хавар болж байгаа билүү. Хавар дурлал дурсамж минь сэргэнэ. Тэртээх
өдрүүд тэнд дүүлэн ниснэ. Гэснээс Дүүлэн нис гэдэг монгол киног үзээд хэрэггүй гэсэн болохоор нь үзээгүй. Гэснээс кино урлаг Mонголд маш хөгжиж байна. Холливүүдэд дөнгөж нээлтээ хийсэн киног Монголын кино театруудад шууд гаргаж байна, чадаж байна. Яахын яаж ч чадахгүй ш д.
Хажуу өрөөнд гэрийнхэн цай ууж байхын, тэгэнгээ зурагт
үзэж байхын, би тэрийг нь энд бичиж суухын, та нар уншиж суухын, инээдтэйн гэж
бас бодож суухын, магадлалын онол явж байхын. Ер нь би тоондоо их муу л даа. Энэ
гэхдээ яг тоо бодож чаддаггүй гэсэн үг биш л дээ.
Зүгэээр ямар нэг зүйлийг сайн хийж чаддаггүй бол тоондоо муу
юм байна гээд л, юуг ч байсан сайн хийж байвал тоондоо сайн юм гээд л. Ингээд
миний ярьж байгааг ойлгохгүй байгаа бол тоондоо муу юм байна лол.
Ийм л хүндээ би, тийм л шидтэй дээ би гэдэг Монгол телевиз
дээр гардаг жүжгэн үлгэрийн хэсэг санаанд орлоо гэнэт. Уг нь хунгийн дууль, хайр ярих гэж байснаа ингэж далийлаа.
Ойлгосон бол та тоондоо сайн, ойлгохгүй бол яалт ч үгүй тондоо муу юм байна лол.
Л. Энхжин
No comments:
Post a Comment