Та гоё залуу охин хардаг уу. Өөрөөсөө гоё хаха

"Намайг байгаагаар минь хайрлах ёстой шд" гэдэг утгагүй үг чихэнд их дэлсэж өөрийгөө хаядаг уу заримдаа. Хамаагүй хувцаслана. Идэж ууна. Таргалсан бас царай муутай. Буузан царайтай болчихно. Ийм байгаагаар минь хэн л намайг хайрлахавдээ ер нь бодоод байхад.  Арчаагүй байвал гэсэн үг. Тэгээд би мяаа байна гээд мяагаа хайхрахгүй байхад нь Гоё нь яаж тоож харахав дээ. 

Нэг өдөр ийм гаргалгаа хийсэн юм. Өөрөөсөө мяаа бол тоохгүй, гоёыг харах мөртлөө өөрөө гоё биш байгаад байна. 

Нэг жил бүр бэлхүүсгүй болтлоо таргалсан би найзынхаа Бөөртдэй эвэнт гэдэг юманд яваад “Жинхэнэ бүдүүр”-снээ мэдэрдэг юм. Эргэн тойрон бөөн туранхай охидууд, би юм ч идэж чадахгүй зовоостой. Тэгээд л тэр үйл явдлын дараа фитнесст явж эхэлсэн.Одоо бараг дөрвөн жил болж байна. Эхний 3 сар огт тураагүй өөх нь зөөлөрч бүр өт шиг харагддаг болсон байдаг юм. Багш хэлнээ: хоолоо хас, нүүрс усаа багасга. Юу ч байдаг юм. Идэж байгаа мөртлөө турмаар байна хаха. Төмс идэхээ болих гэж бараг бүтэн жил зарцуулсан. Миний хувьд төмсгүй хоол хоол биш байлаа. Тэгээд тураад цэмбийгээд ирэхээр бие ч хөнгөрөөд, хувцас ч зохиод, хүмүүс сайхан харьцаад эхэлнэ. Яг үнэндээ туранхай найзууд лав бүгд түрүүлээд борлогдож байгаа санагдаад байсан юм. 

За юутай ч ямар ч тэнэг юм бодож эхлүүлсэн нуруу шохойжих, хөших, хэт таргалах эрсдэлээс өөрийгөө хамгаалаад бас стресс тайлах нэг зүйлтэй болсон шүү. Нээрээ би өөртөө хайргүй бол хэн намайг хайрлах вэ дээ. Надтай хамт бүх насаар минь хамт байх бие минь.

Би угаасаа л загварын мэдрэмж муутай байсан.

Би угаасаа л загварын мэдрэмж муутай байсан. Их сургуульд найзуудаараа их л хувцасаа заалгуулж өмсдөг байлаа. Нэг Со явж ирээд аягүү хуруугүй бээлий, Кангта малгай, урт цамц, мөрөвчтэй өмд өмссөн чинь ангийхандаа үхтэлээ хийлгүүлсэн. Гудманд хүмүүс ангайгаад л. Нийлдэг найзууд ганган болохоор энэ миний сонирхол гэж бодохоосоо өмнө би гадуурхагдахгүй бусдад нийцүүлж хувцаслана гэж бодож эхэлсэн байдаг юм. 

Маний дэлгүүрээс авсан цамцны загваргүйг хэлээд юухэв. Юун эмээ цамц вэ гээд л эхэлнэ. За яахавдээ гэж хэлчихээд дотроо онцгүй хувцаслаж гэж өөртөө гоморхоно. Миний хувийн орон зай, сонирхол гэдэг ойлголтыг одоо л мэддэг болж байна шүүдээ. 

Гэхдээ л нээх гангалж өссөн ч үгүй. Гэхдээ дутсангүй. Бодоод байхад намайг их сургуульд байхад, дүү бас их сургуульд давхар сурдаг. Гэрийн санхүү тийм ч сайнгүй л байж. Загварлаг биш дулаан хувцас, арай материал сайтай хувцас л гэж сонгодог байсан байхдаа ээж. Би өөрөө тийм загварлаг хүмүүс дунд өсөөгүй өөрөө сайн мэдэхчгүй. 

Одоо бол хааяа нэг гадагшаа явахдаа хямдрал ухаад л зогсчихно Хэдийн бэ?-д орвол нэг их үнэтэй хувцаснуудгүй л байх. 10$, 10к воны плаж надад зөндөө л байна. Хүний л амьдрал... Одоо гэхдээ загварын аккаунт энэтэр харсаар байгаад мэдээж дээрдсэн ч Ганган гэхээс илүү энгийн хувцаслалт ихтэй хүндээ би. Тэгээд эцэст нь манай найзууд ч хүлээн зөвшөөрсөн байдаг юм. 

Яахав яг одоо л хэт хөгширч юу ч өмссөн авгай стайл болохоосоо өмнө жаахан гоёъё гэж бодож суунадаа.😂😂😂

Энэ хоол гоё байгаа биз.

Хүмүүс намайг буффет ресторанд орсон л гэж харсан. Харин би азаар энэ гоё ресторанд нэг өдөр ажилласан юм. Тэгээд ресторан хаасны дараа үлдэгдэл хоолон дээр ажилчид л найрласан байдаг юм хаха. Гадаадад явахад байнга ресторан орж үнэтэй хоол идэж чадах биш, хааяа тэрнийхээ оронд нэг өмд аваад өмссөн дээр санагдаад байдаг юм. Гол нь гэхдээ шоппинг хийхдээ биш газар үзэж нүд тайлах нь л чухал гэж боддог. Хэдэн өдөр жижиг гуанзанд хэдэн зуун аяга угаасан би амттай юмнаас хамж шимээд л идэж өгсөндөг. Зарим ажилчид нь идэхгүй суугаад хараад юм яриад байна. Би ямар солонгос хэл бүрэн мэдэх биш, хааяа загнуулсан ч ойлгохгүй амар ч юм шиг. Гэхдээ хэрэгтэй юмаа ойлгож чадахгүй өнгөрөөх шиг хайран юм байхгүй. Солонгост ажлаа хийчихээд цалингаа нэхэж авч чаддаггүй хүмүүс ганц нэг байдаг л юм билээ. Хэлтэй бол хөлтэй гэж айхтар үг шүү. Би яахав хэл мэддэг найзыгааа дагаж хэд хоног ажил хийсэн.

Тэгээд инстадаа ийм зураг хийсэн. Зураг нь ч, хоол нь ч даж.

Яахав энэ хоолыг олж идсэн түүх нь гэхдээ ийм л байсан юмдаг🤣🤣🤣 Хүний л амьдрал..