Манай сэтгэл судлаач найз хүүхдийнхээ хажууд огт хэрэлддэггүй гэсэн. Сэтгэл судлалын хичээл дээр үзснээр Хүүхэд асуудал шийдвэрлэх аргыг ухамсаргүйгээр сурдаг. Хэрвээ аав чинь чамайг зодход дургүй байсан ч, өөрөө насанд хүрсэн хойноо асуудал тулгараад шийдлээ олохгүй байх мөчид ухамсаргүйгээс шийдэл нь гарч ирдэг. Тэр нь хүч хэрэглэх. Энэ хүний амьдралдаа харж өссөн шийдэл энэ учраас хүсээгүй ч хамгийн эцсийн арга нь болж хувирдаг.
Би хэзээ ч түүн шиг болохгүй гэж бодсон ч заримдаа мухардах үед ингэж илрэх боломжтой. Нэг удаа би дүүгээ загнахдаа Ээжийн хэлсэн үгийг тэр чигт хэлж билээ.
Гэхдээ мэдээж өөрчлөх боломжтой, өөр хүмүүсээс асуудлыг шийдвэрлэх аргыг сурах, тэвчих хэрэгтэй байх. Би эр хүн гэж том дуугарч, баавар үйлдэл гаргахаас илүү заримдаа хүн чинь унадаг, гунидаг, хүч хүрдэггүй гэдгийг хүлээн зөвшөөрөх нь ч хүчтэй байхын нэр байх. Та уйлж байгаа бол сул дорой биш, хүчтэй байгаа хэрэг гэж "Тэд яриа"наас сонсч байв. Та төгс дүр төрхийг бусдад бүтээх гэж хэт их хичээх хэрэггүй. Хааяа гунидаг, бүдэрдэг, тэнэгтдэг, алддаг, ухаардаг, хичээдэг хүн л байх хэрэгтэй.
Та яг өөртэйгээ адил хүнийг бүтээж байгаа.
