Thursday, May 10, 2018

Тэнд цэцэг ургана. Нарлуу мишээн.

 Хотын иргэн та нийслэлийн маань талаас илүү хувь нь гэр хороолол гэгдэх угтаа хувийн байшингийн хороолол нэртэй газарт амьдардгийг мэддэг л биздээ. Найзынхаа номын нээлтэнд очоод хэсэг амран дуу сонсон суухдаа. Миний харсан тэндхийн амьдралыг дуртган санав. Цагаан сараар толгойтын эцэс, Улиастайн эцэсрүү явахдаа энэ бол жирийн л нэг хотын хөдөөгийн гудам гэх сэтгэгдэл төрж байвуу..
Хүн харсан үзснээсээ илүү сэтгэж чаддаггүй. Түүн шиг хувцасгүй нэг нь хувцастай болохыг, өвөл шөнөөр шөнөжингөө гал түлэх нүүрстэй байхыг, усаа аваад гэртээ ороход ээжийн өгөх нэг чихэр л хамгийн сайхан мөч мэт санагдах. Айлын ах талх таллаж авна. Манай ээж граммын тос авна. Аав хааяа архи ууж ирнэ.Би аавыг уух ёстой гэж бодно. 
Өвөл гадаа утаа ихтэй хоолой бооно. Гэрлүү харихаар автобусны буудлаас алхтал замаа олохгүй жаал төөрлөө. Ээж хоолоо хийсэн боловуу гэж бодно. Унтхаасаа өмнө даалгавраа хийгээд ээжид аяга угаахад тусална. Би том болоод байранд амьдарна бид ус халааж, усанд орж, аяга угаахаа болино. (Мөрөөдөл!)
Намайг гэр хороололд амьдардаг гэж сургуулийн зарим хүүхдүүд дооглосон. Харин ч би өдөр бүр оймсоо өөрөө угаадаг юм чинь. Тэнэг эрх бацаанууд. Ээж өнөөдөр захаас өндөг авсан. Варений шилтэй. Ээжээс асуухаар тэд өндгөө ингэж зардаг болсон гэсэн. (Зах дээр хагарсан өндгүүдийг цуглуулаад шилэнд хийж хямд зардаг. Махны шулсан ясыг хямд аваад удаан буцалгаж шөл гаргадаг).

Хаа тааралдсан газраа цэцэг мэт хүүхдүүдийн мөрөөдлийг усалдаг нэгэн байгаарай

8км 400метр номны дууг сонсхуй дор..

Л.Энхжин

No comments:

Post a Comment

Cайн дурын ажилдаа баярлалаа

Намайг Энхжин гэдэг. Би юу хийчих вэ гэж Амараа шиг шүдэнз зурахгүйээ. Би их сургуулиа хэлний чиглэлээр төгссөн. Хэл бол хэрэглээ болсон эн...