Энэ одоо манай монголчуудын нийтлэг ичих соёлоос үүдэлтэй юу. Эсвэл би тийм ичих нүүргүй юу мэдэхгүй л дээ. Тэд өөр өөрсдийгөө нийгмээс тусгаарладаг. Өөрсдөөсөө болоод нэг л хөдөлж өгдөггүй мөртлөө, бусад өөрийг нь хөдөлгөөсэй гэж найддаг. Ажил гэр, Ажил сургуулийн хооронд явсаар өөр юм хиймээр, явмаар байдаг. Яг явах болохоор ичээд явж өгдөггүй. Өөрийн чинь өмнөөс өөр хэн ч явахгүй шдээ.
Англи хэлээ сайжруулж ярианы клубт суумаар байгаа хэрнээ яг явах болхоор “Чи хамт явахуу? Ганцаараа яаж явахын ичээд байна” гэдэг. Сайн дурын ажил хиймээр байна. Чи ямар гоёын бэ гэсэн хэрнээ яг ирэх болхоор “харидаг юм уу эсвэл намайг хүмүүс юу гэж бодох” бол гэж асуудаг. Хүн чамайг хүн байна л гэж харна. Мангас л гэж харахгүй нь лавтай. Сонирхлоороо хүмүүс уулзаад яваандаа найзалж нөхөрлөдөг. Ганц уулзалтанд явахын хооронд хэрэггүй зүйлсээр толгойгоо дүүргэж өөрсдөө хойш суудаг. намайг юу гэж бодох бол олигтой хувцас байгүйшдээ, би юу гэж ярихын бэ? гэсэн бодлуудаар өөрийгөө хөгжүүлэх, хүсч байсан зүйлдээ явах боломжоо хаадаг. Хэнээс ч юунаас ч ичээд байдаг юм бүү мэд. Нэг л их өөрөөсөө ичсэн хүмүүс. Тэр зан нь тэгээд хэнд ч хэрэгтэй юм бүү мэд.
Англи хэлээ сайжруулж ярианы клубт суумаар байгаа хэрнээ яг явах болхоор “Чи хамт явахуу? Ганцаараа яаж явахын ичээд байна” гэдэг. Сайн дурын ажил хиймээр байна. Чи ямар гоёын бэ гэсэн хэрнээ яг ирэх болхоор “харидаг юм уу эсвэл намайг хүмүүс юу гэж бодох” бол гэж асуудаг. Хүн чамайг хүн байна л гэж харна. Мангас л гэж харахгүй нь лавтай. Сонирхлоороо хүмүүс уулзаад яваандаа найзалж нөхөрлөдөг. Ганц уулзалтанд явахын хооронд хэрэггүй зүйлсээр толгойгоо дүүргэж өөрсдөө хойш суудаг. намайг юу гэж бодох бол олигтой хувцас байгүйшдээ, би юу гэж ярихын бэ? гэсэн бодлуудаар өөрийгөө хөгжүүлэх, хүсч байсан зүйлдээ явах боломжоо хаадаг. Хэнээс ч юунаас ч ичээд байдаг юм бүү мэд. Нэг л их өөрөөсөө ичсэн хүмүүс. Тэр зан нь тэгээд хэнд ч хэрэгтэй юм бүү мэд.
Л. Энхжин
No comments:
Post a Comment